In de bedrijven van DGA René van Amersfoort bepalen de werknemers zelf hun salaris. Want, zo legt hij uit, dat doen zzp’ers ook. En niet alleen over het salaris hebben ze zelf iets te zeggen; werkdagen en werktijden zijn vrij in te vullen en het salaris van de collega’s is bij iedereen bekend. “Iedereen in mijn bedrijf weet precies wat ik verdien”, zegt hij.
Werkt dat, zoveel flexibiliteit? Volgens Van Amersfoort wel. Hij kent de vooroordelen dat mensen enorm veel geld zouden vragen, dat ze maandenlang vakantie nemen en zich bij het minste of geringste ziekmelden. Maar die vooroordelen zijn alleen dat: vooroordelen. “Iedereen die wil kijkt en denkt mee in onze jaarlijkse begroting. Zo kunnen we allemaal zien wat de ruimte is om aan salarissen te besteden. Dat leggen we tegen de salarisaanvragen aan die in maart zijn gedaan en maken we samen de keuzes”, vertelt Van Amersfoort. “Ons bedrijf is ieder jaar winstgevend. En dat moet ook. Zolang we in de plus blijven staan is er heel veel mogelijk voor de werknemers.”
Die mogelijkheden bestaan bijvoorbeeld uit dat je je niet serieus ziek hoeft te melden. Deze manier van werken zorgt onder andere voor een ziekteverzuim van slechts 0,4%. “Als iemand ziek is, dan is diegene ook echt ziek. Dan wordt het werk door een collega overgenomen.”
Van Amersfoort: “Om het loon te bepalen, stellen werknemers zichzelf de vraag: ‘wat ben ik waard en wat is mijn toegevoegde waarde voor het bedrijf?’ Dan kijken ze in vergelijkbare branche wat de inkomens zijn en wat het inkomen is van collega’s. We helpen minder assertieve collega’s met hun salarisvoorstellen. Het antwoord op een salarisverhoging is altijd ja, maar je moet het wel aan je collega’s kunnen uitleggen. Ik hoor soms zelfs dat een werknemer vindt dat iemand anders er wat bij moet hebben.”
René van Amersfoort als beginnend ondernemer: “Als je mensen goed wil trainen, stuur ze dan niet op training”
Van Amersfoort begon in 2001 met zijn eerste bedrijf: Van Amersfoort Business Consultancy (VABC). Een eenmanszaak, dat klonk als muziek in zijn oren. “Ik wilde geen mensen aannemen”, zegt hij lachend. “Want dan moet je met mensen praten over hun sterke en zwakke punten, voortgangsgesprekken voeren en ontwikkelplannen maken om de zwakke punten te verbeteren. Mensen ontwikkelen in hun sterke punten geeft mij veel meer energie. Daar word ik vrolijk van.”
Maar, zegt Van Amersfoort, het niet aannemen van mensen in loondienst is “grandioos mislukt.” Inmiddels bestaat zijn grootste bedrijf van de vijf, TWI Company BV, uit 25 mensen en heeft hij de ambitie om door te groeien naar 50 collega’s in 2030. “Ik kwam erachter dat je als zzp’er niet altijd kunt zeggen: ik blijf alleen. Als je je werk goed doet, krijg je meer klanten. Zodra je nee zegt tegen een klant, ben je de deal kwijt en gaat de klant op zoek naar een ander.”
TWI staat voor Training Within Industry. Van Amersfoort vertelt hier gepassioneerd over en begint met zijn catchphrase, waarmee hij altijd de aandacht krijgt: “We hebben een methode die ervoor zorgt dat je medewerkers in 80% minder tijd traint. Daarna doen ze hun taken bijna foutloos (98%).” Foutloos werken is niet niveau-afhankelijk, maar taakafhankelijk, legt hij uit. Dat bereikt hij met TWI. “In Emmeloord geven we TWI Trainer-trainingen, waarin iemand de TWI methode leert. Daarna gaat een coach van ons mee de werkplek van de nieuwe TWI trainer op om diegene in de praktijk te begeleiden, zodat de aangeleerde kennis goed wordt toegepast. Er volgt een audit en de nieuwe TWI trainer ontvangt een TWI Certificaat. Daarna kan de TWI trainer aan de slag.
Werkgeversideologie: Messi is geen keeper
“Je hebt van die werknemers die hun hersens uitzetten als ze hun pas voor het poortje hebben gehouden”, zegt Van Amersfoort met een serieuze blik. Daarna begint hij te lachen en vertelt hij: “Thuis kunnen mensen heel goed keuzes maken. Keuzes over bijvoorbeeld de opleidingen van hun kinderen of over het kopen van een huis. Maar op het werk zouden ze dat ineens niet meer kunnen? Dat wil ik niet geloven.”
Daarom kijkt hij vooral naar wat mensen wél kunnen. Van Amersfoort: “Stel, iemand doet één taak minder goed. Laten we zeggen dat we diegene een vier geven. Maar iets anders doet diezelfde persoon op een zeven. Waarom zou ik dan van die vier een zes willen maken, terwijl ik ook van die zeven een negen kan maken? Kijk naar de kwaliteiten die mensen al wél hebben en versterk die.” Hij geeft een voorbeeld uit het professioneel voetbal: “Je moet Messi op de plek zetten waar hij het beste functioneert en hem geen keeperstraining geven omdat hij daar slechter in is.”
De lessen die Van Amersfoort deelt heeft hij zelf ook al doende geleerd. “In het begin ben je als bedrijf net een kleuter: je vindt alles leuk. Daarna kom je in de puberfase, waarin je bedrijf denkt dat het alles wel weet en niet meer focust op de complete behoefte van een klant. Zodra je dat opzij zet en durft te leren van anderen en te bouwen op anderen, word je volwassen.” Van Amersfoort werkte de eerste jaren vooral ín zijn bedrijf, in plaats van áán zijn bedrijf. “Ik deed alles en was het overzicht kwijt. Ik ben destijds naar de reden gaan kijken waarom processen in het bedrijf niet goed liepen. Ik zag dat de organisatie niet goed in elkaar zat. We hadden een hark-model: de baas staat bovenaan, de managers zijn de middenlaag en de werknemers de onderste laag. Dat werkte voor ons niet.” Wat voor TWI Company wel werkt, is samenwerken in teams waarvan de persoonlijkheden bij elkaar passen. Het team vult elkaar aan in een zelforganiserend model met een heldere visie.
Blijf je dromen uitspreken
Een belangrijke tip van Van Amersfoort is om je dromen te blijven uitspreken. “Als ik tegen een groep mensen zeg dat ik ervan droom het noorderlicht te zien, zegt niemand: dat moet je niet doen. Ik krijg tips van mensen die het noorderlicht al eens gezien hebben, bijvoorbeeld welke tijd van het jaar ik moet gaan. Mensen willen de droom van een ander helpen realiseren. En zo werkt het ook voor je bedrijf.”
