Het is een probleem dat iedere HR-medewerker zal herkennen: een langdurig zieke werknemer kan voorzichtig weer beginnen, maar echt zinvol werk is binnen het bedrijf niet voorhanden. De pilot Samenwerken in re-integratie toont aan dat ondernemingen elkaar onderling uitstekend kunnen helpen. Zo maakt Mirurgia Breinburg, buschauffeur bij Connexxion, zich tijdelijk meer dan nuttig op de HR-afdeling van Bos Logistics.
“Ik heb het gewoon eerlijk gezegd: ik ga niet naar kantoor komen om papiertjes in een mapje te doen.” Typisch Mirurgia: open, zelfverzekerd, geen blad voor de mond en vooral: een doener. Door een hardnekkige blessure aan haar duim kan ze haar werk als buschauffeur bij Connexxion tijdelijk niet meer doen. “Ik wil echt niet op mijn geweten hebben dat ik iemand de dood injaag omdat ik de controle over het stuur verlies. Je rijdt toch in een bus van 18 ton vol met passagiers.”
Foto: Martine Goulmy
Mirurgia meldde zich ziek in september 2021. Ze was de controle over haar linkerhand helemaal kwijt en autorijden was onmogelijk, laat staan een bus besturen. In de eerste periode was ze veel tijd kwijt aan een operatie en therapie. Daarna ging ze met haar werkgever in gesprek over alternatief werk. Ze snuffelde op verschillende afdelingen binnen Connexxion, maar kwam er al snel achter dat ze zich nergens echt nuttig kon maken.
“Onze mogelijkheden zijn best beperkt”, vult Marieke Wijdogen van Connexxion aan. “Wij hebben buschauffeurs, taxichauffeurs en nog wat mensen op kantoor die daar dingen voor regelen. En veel meer is het niet.” Mirurgia wilde iets doen waar haar capaciteiten tot hun recht kwamen. Ter illustratie houdt ze lachend een koffiemok omhoog met haar linkerhand. “Deze is toevallig leeg, maar het lukt tegenwoordig ook weer met een volle. Ik kan steeds meer.”
Samenwerken in re-integratie
Bos Logistics en Connexxion zijn aangesloten bij de Luchtvaart Community Schiphol (LCS), een netwerk van bedrijven op en rond de luchthaven. Deze bedrijven ontmoeten elkaar ook aan andere netwerktafels. “Binnen LCS is het al langer gebruikelijk dat ondernemers elkaar helpen bij arbeidsmarktvraagstukken”, zegt directeur Francien David. “Mensen maken Schiphol en we hebben alle talent hard nodig. De bedrijven in onze community zitten allemaal te springen om personeel en tegelijkertijd zitten er mensen ongewild thuis die we graag willen behouden voor de luchtvaartsector.”
“Het begon in een onderling gesprek tussen werkgevers”, zegt Bernadet van Veldhuizen. “We zaten te praten over instroom, maar toen zei iemand: moeten we niet eens wat met het hoge ziekteverzuim? Er zit een heleboel human capital op de bank, kunnen we ervoor zorgen dat die mensen weer mee gaan doen?” Vanuit LCS is vervolgens gestart met de pilot Samenwerken in re-integratie.
Zeven bedrijven sloten zich aan bij de pilot. “In het begin was het aftasten, elkaar leren kennen, vertrouwen winnen”, herinnert Bernadet zich. “Tot ik een keer een beetje boos werd en riep: als we het willen, moeten we ook echt wat gaan doen. Er ontstond commitment, de agenda’s werden getrokken en we gingen aan de slag.”
Foto: Martine Goulmy
Beweging
Mirurgia werd bij Bos Logistics met open armen ontvangen. Als erkend leerbedrijf is de transportonderneming het gewend om mensen binnen te halen met weinig ervaring. Chauffeurs kunnen bijvoorbeeld binnenkomen met alleen rijbewijs B. Sabine van de Vliet, HR Health & Vitality Specialist bij Bos: “Wij hebben tegen Mirurgia gezegd: kom maar, we hebben genoeg werk. Kom kijken wat wij doen, leer het, kijk of het wat is. En als de conclusie is: niks voor mij, dan is dat ook goed. En later kunnen we altijd evalueren: is dit blijvend of tijdelijk?”
Zo kwam ook Miranda binnen bij Bos Logistics. Zij was beveiliger bij CTSN en kon na een medische ingreep haar werk niet meer volledig doen. “Wij hebben bij CTSN een soort servicedesk gecreëerd waar mensen die even niet volledig inzetbaar zijn kunnen werken,” vertelt Els Booij van CTSN. “Een balie waar bezoekers en sollicitanten zich melden, waar beveiligers kleding ophalen en screenings moeten invullen. Geen ingewikkelde taken, maar ze moeten wel gedaan worden.”
Els vervolgt: “Miranda heeft daar drie maanden gezeten, daarna was ze welkom bij Bos. Maar na een week of drie kwam ze bij mij terug en zei ze: ik ga me beter melden en ga uit dienst.” Dat klinkt niet als een succes, maar zo ziet Els dat wel. “Natuurlijk. Ze pakt de draad op en gaat door, terwijl ze daarvoor een beetje bleef hangen. In die nieuwe omgeving kwam ze tot nieuwe inzichten en daardoor kon ze de knoop doorhakken. Ze komt in beweging. Dat is soms het belangrijkste.”
Omgekeerd biedt Els op dezelfde servicedesk plaats aan Lahcen en Stan. Lahcen is in dienst van schoonmaakbedrijf Raggers, Stan is buschauffeur bij Connexxion. Beiden zijn hun re-integratie voorzichtig begonnen met twee uur per week aan de balie bij CTSN.
Foto: Martine Goulmy
Drempel
Niet elk geval heeft een mooie afloop. Sabine had plek voor nog twee mensen en had al afspraken voor een kennismaking. “De een meldde zich spontaan weer volledig ziek, de ander kwam gewoon niet opdagen. Super jammer, ik had ze echt een leuke plek kunnen geven. Kennelijk is de drempel dan toch te hoog. En die wordt alleen maar hoger naarmate je langer thuis zit.” Ook wantrouwen kan een rol spelen, denkt Marieke van Connexxion. “Als je suggereert dat mensen misschien ook ergens anders kunnen werken, denken ze al snel: oh, dit is jullie manier om van mij af te komen, dit is de eerste stap naar ontslag. Terwijl dat helemaal niet de bedoeling is.”
Ook Mirurgia moest even wennen aan het idee om ergens anders te re-integreren, maar zag al snel in dat het voor haar positief kon zijn. “Ik had zelf al wat bedrijven benaderd toen mijn manager zei dat ik Bos Logistics wel kon proberen. Dus toen heb ik gebeld en nu zit ik hier.” Ze werkt er nu anderhalve maand, vijftien uur per week verspreid over drie dagen en is dolgelukkig dat ze is teruggekeerd in de wereld van de werkende mensen.
Zoals haar werkgever Connexxion blij is dat Mirurgia op haar plek zit. “Wij hebben best een hoog ziekteverzuim,” zegt Marieke. “En daar zitten veel mensen bij die best dingen kunnen doen, maar niet per se bij ons. We gaan niet een doos met net gesorteerde formulieren op z’n kop zetten om Mirurgia wat te doen te geven. Dat is niet het doel van een re-integratieplek. En nu kunnen we iets bieden.”
Foto: Martine Goulmy
Voorwaarden
Over de belangrijkste voorwaarde voor succes is iedereen het eens: degene die re-integreert moet gemotiveerd zijn, daarmee valt of staat alles. Daarnaast is het cruciaal dat er vertrouwen is tussen alle partijen en dat de betrokken bedrijven bereid zijn om tijd te investeren, zegt Sabine. “Als bedrijven onderling stellen we een overeenkomst op, waarin we vastleggen dat we een werkervaringsplek beschikbaar stellen, met alle voorwaarden die van toepassing zijn et cetera. Dat kost gewoon tijd, net als de begeleiding natuurlijk.”
Mirurgia heeft zich in een paar weken tijd al behoorlijk populair gemaakt bij haar directe collega Luiza Gadomska. “Ik deed de recruitment in mijn eentje, nu heb ik ondersteuning. Ze is leuk, ze is gezellig, ze pakt dingen op, ze moppert niet. Ik vind haar een superfijne collega.” Els hoort de lofzang met veel belangstelling aan: “Wij hebben bij CTSN nog een vacature bij HR…” Maar Mirurgia is voorlopig van plan om op termijn terug te keren op de bus.
Vervolg
De pilot krijgt zeker een vervolg. Omdat er niet veel meer voor nodig is dan twee bedrijven die bereid zijn elkaar te helpen en een gemotiveerde kandidaat, kan in principe iedereen ermee aan de slag. “Het eerste belletje of mailtje kan naar mij of mijn collega Jeroen Brandes, dan gaan wij ermee aan de slag”, zegt Bernadet.
Marieke van Connexxion ziet ook nog mogelijkheden voor verdere uitbouw. “Wij hebben chauffeurs die veertig jaar op de bus rijden en eigenlijk niet zo lang meer kunnen zitten. Als zij net voor hun pensioen zitten, zouden ze misschien nog twee jaar bij Els achter de balie werken, waar ze regelmatig kunnen opstaan en hun benen kunnen strekken. En als een chauffeur bij Bos steeds meer moeite krijgt met laden en lossen, is een baan als buschauffeur bij ons juist weer een goed idee. Als je eenmaal over de grenzen van je eigen bedrijf heen kijkt, zie je dat er veel meer oplossingen zijn.”
Benieuwd naar de mogelijkheden voor jouw bedrijf? Neem contact op met Bernadet van Veldhuizen (bernadet@vanveldhuizen.nu) of Jeroen Brandes (info@jeroenbrandes.nl).
Heb je als ondernemer meer vragen over wat erbij komt kijken als je langdurig zieke werknemers hebt, kijk dan ook eens op de website Loondoorbetaling bij ziekte.
